W pierwszych wiekach ten dzień nazywano PASCHĄ. Jest najstarszym, największym i najuroczyściej obchodzonym świętem wszystkich chrześcijan, odprawianym na pamiątkę Zbawczej Męki Pańskiej, śmierci i przede wszystkim chwalebnego Zmartwychwstania Chrystusa.
Rezurekcja odprawiana była najczęściej z samego rana w dzień Zmartwychwstania Pańskiego. Po Rezurekcji wszyscy udawali się do swoich domów, by tam zasiąść do stołu i podzielić się poświęconym dzień wcześniej: jajkiem, chlebem, kiełbasą, solą, chrzanem, i babką, składając sobie przy tym życzenia.
Pośrodku stołu królował zawsze baranek drożdzowy wypiekany wcześniej w ciężkiej żeliwnej formie. Stół zdobiony był kocankami, jajkami okraszanymi w łupinach cebuli, czy buraka czerwonego i wszystkim tym, co było w domu, aby uczcić tak uroczyste Święto.
Najważniejsze było to, aby zjeść uroczyste śniadanie w gronie rodziny i cieszyć się, że Chrystus Zmartwychwstał.
ZMARTWYCHWSTANIE
„Radujcie sie bracio, bo Chrystus zmartwychwstoł
radujcie sie siostry, bo juz śmierć pokonoł
I wstoł dzisioj z grobu, niesie łodkupiyni
kozdymu cłekowi dlo dusy zbawiyni
Niek nowo nadzieja, kozde serce budzi
Bo un zrobił wsytko z miłości do ludzi
Nadzieja to cnota, trudniyjso łod wiary
Bog zno nase serca i nase zamiary
Un nom daje łaske ło ktorom pytomy
Radujmy sie wsytka, niek bijom dziś dzwony”
Brygida Murańska
„Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu”