Jako mie babka śtorcowali
Brygida Murańska
Kie zek była małym dziywcynciym tok rada suchała kie mi babka bajdurzyli łozmaite ciekawe historyje a łopowiadali ik walnie. Nale kie przysła sobota i trza sie było braj za przontani chałpy , tok ino patrzyła coby sie łobrocij na piyncie i zniknyj babce z łocow, bo byli straśnie sporni. Przy kozdej robocie musieli wtrąknyj swoje trzy grose. Kie zek wyciyrała kredyns to naprzod wiedziałak co bąknom –„ na przycijze tom sciyrke bo ino brud łozmazos”, nabo- „zamiatoj miyjsce w miyjsce bo taki zamiatani to ło zadek łozbij”. I cały cos trąfkała zamias patrzyj pleciynio kopytek za ktore sie wziyna. Ino patrzyła spod łokulorow co kto robi, zeby mu co przygodaj. Takom juz mieli nature. Godali ze mie zodym chłop nie weźnie kie uwidzi jako sie nie mrawo rusom przy robocie.
Roz babka z dziadkiym pojechali do ciotki Broni ze chłoro, i przykozali mi co w chałpie mo byś wyprzontane na glanc. Naaaaale sie zrobiło cichuśko w chałpie kie ik nie było, wziynak sie do roboty nale cegok sie nie chyciła to mi sie przybocało co godali babka. Pomyłak trzopy, wyglajcowałak kredyns w kuchni, jaze sie swiycił a pote wziynak sie za podłogi. Myślałak se w duchu ze mi to przontani doś pryndko idzie i chłopa to jo se na moj dusiu pryndko znojde. Ciekawe jako sie grajfali babka z robotom ze takigo sykownego dziadka majom. Uwinyłak sie z przontanim, wyniesłak popioł , naniesłak drzewa, napoliłak w śporchecie i jescek napiekłak blinkow na kwaśnym mlyku bo ik babka straśnie radzi majom. Ciekawoś co bydom godaj kie przyjadom, moze choć roz mie pokwolom zek sykowno, nale mogli by sie hadaj bo mi sie już za nimi cni.
Kie sie dokulali ku chałpie i babka wleźli do kuchnie to jaze im dych zaparło. Łocy wyblyscyli – ze wsyndy sie jaze swiyci tak cyściusko. Jo stoła i cakała co bydom godaj, a uni skocyli ku mnie, wycałowali a kie uwidzieli napiecone blinki i łogiyj w śporchecie, tak wyciagli z hustecki walnego grosa i wciśli mi do rynki. Jesce łobiecali ze juz mie nie bydom śtorcowaj bo wsytko sykownie robie, i co wiecor mi bydom bajdurzyj łozmaite historyje. A jo pomyślałak se w duchu, ze to prowda co mi zowdy babka godali – ze nauka w las nie idzie a cego sie naucys to ci woda nie zabierze.